|
Gdy Isaak Newton definiował wzór na prawo powszechnego ciążenia długo się wahał, czy do mianownika wpisać r2. Usilnie go do tego namawiali Kartezjusz i Hugans, dwaj przyjaciele z uczelni, wzorując się na prawach Keplera. Newton nie mógł się pogodzić z myślą, że jeżeli siła przyciągania słabnie równomiernie, to dlaczego planety krążą po elipsach. Być może zgodził się na zapis mianownika w postaci r2, gdyż mógł to skojarzyć z rozchodzeniem się światła, które słabnie w zależności od promienia kuli.
Wzór na powszechne ciążenie:
nie można kojarzyć ze znanym wykresem pola grawitacyjnego.
Jest to wykres sił skrajnych w przestrzeni grawitacyjnej, które trzeba łączyć liniami prostymi do obliczeń średnich sił , na energię w polu grawitacyjnym.
To co jest w końcu problemem grawitacyjnym. Pole grawitacyjne jest to sfera wokół ciała kosmicznego, w której występuje na całej powierzchni jednakowa siła.
Przy oddalaniu się od ciała w Kosmos ze sfery kulistej przechodzimy w sferę zniekształconą, zmieniającą się.
|
